Gebore en getoë. [20] Die bundel word opgedra aan sy vrou, Hoang Lien, wat “goue lotus” beteken en hy publiseer die bundel onder die naam Jan Blom (ook janblom, wat platanna beteken). Die bundel word volgens chronologiese datumbepaling gestruktureer. Sy werk word ook gereeld opgevoer. Breyten matrikuleer in 1957 as hoofseun aan die Hugenote Hoërskool op die dorp. Nadat hy lank in Pretoria se gevangenis aangehou is, word hy later na Pollsmoor in Kaapstad verplaas. [66][67], Katalekte se titel beteken “versameling fragmente van ou dig- of prosastukke”. In 1988 vereer die Universiteit van Wes-Kaapland hom met ’n eredoktorsgraad vir wat hy vir die Afrikaanse taal gedoen het, ’n eer wat in 1993 gevolg word deur die Universiteit van KwaZulu-Natal in Durban in erkenning vir die groot sosiale en kulturele bydrae van sy werk en sy internasionale statuur. Volgens die voorwaardes aan die begin van sy strafoplegging moes alle geskrifte saans ingehandig word en kon dit eers na vrylating gepubliseer word. Verskeie dokumentêre films oor sy lewe word gemaak. In Afrikaans verskyn die bloemlesing Blomskryf onder redaksie van Ernst Lindenberg en Ampie Coetzee met ’n keuse van sy gedigte uit al sy bundels voor Voetskrif, terwyl dit ook verspreide gedigte uit tydskrifte bevat en gedigte wat in ’n Seisoen in die paradys verskyn het. Breyten Breytenbach – binne skutmure van die plaas Coornhoop langs die Liesbeeckrivier, ‘n vroeëre grondtoekenning van Jan van Riebeeck. Aan die slot word Maker as sondebok geoffer, nadat aspekte van die dramaturg se persoon simbolies nageboots is en politieke en sosiale kwessies in hedendaagse Suid-Afrika aangeraak is. Die Burger, 12 April 1984, Du Toit, André. ’n Regbank van drie vroue (wat die vroue, moeders, dogters, minnaars en weduwees verteenwoordig) verhoor die hoofspelers in die afgelope eeu se belangrikste gebeure. Hier is weer persoonlike refleksies van sy karakter Breyten Wordfool, wat hom in staat stel om die waarnemings in die derde persoon te maak en per geleentheid selfs in gesprek met homself te tree. Hy word in 1980 benoem vir die internasionale Neustadtprys (waar hy met slegs een punt tweede eindig na die Tsjeggiese skrywer Josef Skvorecky). Die ysterkoei moet sweet se titel is afgelei van die Zen-spreuk, “Om die Groot Niet te kan vertrap, sal die Ysterkoei moet sweet”. Beweging is dan ook een van die herhalende motiewe in die bundel.[74]. Jaargang 17 no.2, Junie 1977. [107][108] In 2009 is A veil of footsteps op die kortlys vir die toekenning van die Herman Charles Bosman-prys vir Engelse letterkundige werk en outobiografieë. Die gedigte styg egter bo die eng persoonlike uit deur byvoorbeeld verwysings na die graffiti van vorige gevangenes en die beeldspraak wat Dante se hellevaart oproep. Die bundel word dan ook in nege afdelings verdeel, wat ook saamval met die nege letters van Hoang Lien. Skryt. Die maan se teenwoordigheid maak sy weerkaatsing moontlik, die water se teenwoordigheid maak dit moontlik dat weerkaatsing kan plaasvind.[13]. Hy en sy vrou gaan bly weer in Parys, waar hy in 1983 Franse burgerskap aanvaar en die egpaar in die laat tagtigerjare ouers word van ’n dogter, wat hulle Daphené noem. Die bundel bevat ook twee prosatekste waarin die aard van hierdie bundel uiteengesit word en besin word oor die funksie van poësie. Dus meen hy dat hy self geen verdere rol in die politiek te speel het nie. Die talle plekname onder baie van die gedigte is inderdaad ’n aanduiding van hoe die digter voortdurend aan die beweeg is. In ’n Seisoen in die paradys (onder die skuilnaam B.B. [8] Tydens toekenning van die CNA-prys in 1968 is D.J. Nuwe reeks 15 no. Breyten maak sy debuut as dramaturg in 1997 by die Klein Karoo Nasionale Kunstefees (KKNK) op Oudtshoorn met Boklied, waarin belangwekkende kommentaar gelewer word op tydgenootlike werklikhede binne die Afrikanergemeenskap, veral die oorgang vanaf ’n Europa-orde na ’n Afrika-orde. Die skrywer bevind hom hier in Middle World, ’n plek wat later weer sy verskyning in sy prosa sal maak. (August 2018) Click [show] for important translation instructions. Ook in 1995 ontvang hy die twaalfde Malaparte-prys wat jaarliks deur die Vriende van Capri toegeken word ter herdenking van die Italiaanse joernalis en skrywer en ter erkenning van die politieke betrokkenheid en die literêre prestasies van die ontvanger. Snyman, Henning. [6] Hy land in Lissabon en per trein reis hy deur Portugal en Spanje na Parys in Frankryk. Op 27 November 1975 vonnis regter P.M. Cillié hom tot nege jaar gevangenisstraf, al het beide die staat onder leiding van die prokureur-generaal, dr. Percy Yutar, en Breyten se verdediging ’n maksimum vonnis van slegs vyf jaar gevra. Breyten Breytenbach is a distinguished poet, painter, novelist, playwright, essayist and human rights activist. Olivier, Fanie. Dit is die verhaal van Panus (samestelling van penis en anus) se begeerte om te vlieg, wat oor ’n tydperk van vyf seisoene strek. deur Ampie Coetzee . Jaargang 24 no. Malan wat vir generaal Jan Smuts uitklop in die bokskryt, na aanleiding van die Nasionale Party se oorwinning in daardie jaar se algemene verkiesing. In 2002 word Lappesait by die KKNK opgevoer met Pedro Kruger en Eugenie Swanepoel wat van Breyten se getoonsette poësie sing. Rapport, 18 Augustus 1985. Sy eerste verse, onder meer Nanag en Terminus, en vroeë prosastukke, onder meer Drie halwes maak ’n hele, verskyn in die studenteblad Groote Schuur in 1959. Hierdie tentoonstelling word gevier met ’n gedenkboek, wat illustrasies van sy skilderye bevat, asook ’n inleiding deur Georges Marie Lory en artikels deur Marilet Sienaert, John Miles en Breyten self. Die digbundel probeer dan om troos te soek teen die pyn van die lewe, veral in die lig van ’n fisiese gebrek soos doofheid, die dood van ’n sintuig, wat afstand en skeiding van die werklikheid impliseer. Poetry International maak hom in 1996 die onderwerp van die jaarlikse vertaalprojek wat deel is van hierdie fees. Die Burger, 7 Desember 1993, Cilliers, Cecile. Breyten Breytenbach is op 16 September 1939 op Bonnievale gebore as die derde van vyf kinders van Hans en Kitty Breytenbach. Hy woon ook die veel besproke Victoria Watervalberaad in 1989 tussen prominente skrywers en die ANC by en lewer by hierdie geleentheid die slotreferaat in Engels oor ’n Suid-Afrikaanse letterkunde. Die Burger, 8 Junie 1994, Van Vuuren, Helize. These writers wanted to use Afrikaans as a language to protest apartheid . Lasarus) doen hy verslag oor die besoek van hom en sy vrou aan Suid-Afrika in 1972–1973, waarin hy sy jeugwêreld ook herontdek en die Suid-Afrikaanse samelewing herevalueer. Die titel Lewendood omvat die begrippe lewe en dood, maar impliseer ook “lewend dood”. Beeld, 10 Januarie 1977, Brink, André P. Rapport, 20 November 1983, Pakendorf, Gunther. Dit is deel van ’n reeks waarin bekende skrywers oor hulle gunsteling streke skryf. Van die Jan Campert-stichting ontvang hy in Den Haag in 1983 ’n spesiale prys om sy vryheid te vier en sy digterskap te stimuleer. Die sukses van hierdie fees lei tot die opvolg daarvan in 2014, waarvoor hy weereens die feeskurator is. In 1964, Breytenbach published his first poetry collection, Die ysterkoei moet sweet, in Afrikaans. 2, Mei 1984, Olivier, Gerrit. The memory of birds in times of revolution is ’n versameling persoonlike geskrifte (essays, toesprake, referate en ope briewe) wat hy tussen 1987 en 1994 skryf. In Eklips is die klem baie sterker op die toestand van die ek eerder as die ervarings van die ek, en bepeins hy die dinge wat belangrik is, die krag van die liefde en die wisselwerking tussen lewe en dood. Reeds met publikasie van sy debuutwerke, Die ysterkoei moet sweet en Katastrofes, verwys Afrikaanse Persboekhandel die proewe na die besturende direkteur omdat hulle van mening is dat die werke ongesond en ongewens is. He is also known for his works of pictorial arts. In 2001 word dit opgevolg met Mondmusiek, waarop Breyten ’n al groter rol speel. Hoewel sy bedoeling was om ’n politieke teks te skryf, is die uiteinde tog ook ’n geskrif met letterkundige meriete, hoewel dit duidelik is dat sy meesterskap van Engels nie so sterk is as sy Afrikaans nie. Tydskrif vir Letterkunde. Die dood is egter ook die afskeid van die land van sy herkoms en liefde. Dit is dus ’n verwikkelde werk wat nie maklik sy geheime prysgee nie. Op 6 Mei 1995 reël die Oudskolierebond van sy alma mater, die Hugenote Hoërskool in Wellington, ’n huldigingsaand vir hom te Provence in Wellington, waartydens ’n voordragprogram van sy werke aangebied word, en op 8 Mei 1995 oorhandig die Hugenote Hoërskool ’n eretoekenning aan hom. Breyten Breytenbach was born in Bonnievale, South Africa. In 1948 word die plaas verkoop en verhuis die gesin na Wellington, waar sy vader eers ’n winkel naby die dorp langs die spoorlyn besit. Breyten Breytenbach has eighty candles to blow out. Hy raak in hierdie tyd al hoe meer betrokke by anti-apartheidsorganisasies, veral nadat ’n visum vir sy vrou om Suid-Afrika te besoek sodat hy die A.P.B.-prys in ontvangs kan neem, in 1965 geweier word. Hy volg dit op met die kunsuitstalling Woordwerk in 1999, waar sy gedigte en kuns vermeng word. [82][83] Die kortverhaal Strafbare onskuld word in Julie 1968 in Contrast gepubliseer en daarna deur Hennie Aucamp in die versamelbundel Bolder opgeneem. Notes from the Middle World bevat essays oor die sosiaal-politiese situasie in Suid-Afrika en twee gedigte. In Mei 1990 word Breyten as direkteur van Taurus-uitgewers aangestel, met sy hoofdoel om ondersoek in te stel na die moontlikheid om Afrika letterkunde aan die Suid-Afrikaanse publiek bekend te stel. Om te vlieg (Opstel in vyf ledemate en ’n ode) is sy heel eerste voltooide prosawerk, al word dit na Katastrofes gepubliseer. Breyten Breytenbach (/ˈbreɪtɛn ˈbʌx/; born 16 September 1939) is a South African writer and painter known for his opposition to apartheid, and consequent imprisonment by the South African government. Die gedigte spreek van nostalgie en die hunkering na ’n beter lewe, terwyl die ooreenkomste tussen die Palestynse en Afrikaanse wêrelde ook opval. Engels-Iers-Afrikaans Drietalige Woordeboek. [88][89][90] Mouroir is in 1984 op die kortlys vir die toekenning van die Louis Luyt-prys.